
چه انتظار عجيبي! تو بين منتظران هم، عزيز من، چه غريبي!
عجيب تر كه چه آسان، نبودنت شده عادت، چه بي خيال نشستيم
نه كوششي نه وفايي
فقط نشسته و گفتيم: خدا كند كه بيايي ...!
نظرات شما عزیزان:
با سلام و ممنون از وبلاگ مفيدتون لطفا به وبلاگ من هم سر بزنيد.
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 18 آبان 1390
توسط
محمد سلیم آبادی فراهانی